The Accident | เจออีเว้นท์หัวขมำบนยอดดอย
Remind : ครบ 1 เดือนการสู่ขิตฉุกเฉินที่แจ้ซ้อนเขียนยาวมากถ้าไม่อยากอ่านก็ข้ามไปได้ครับ
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นมาครบเดือนแล้ว แต่ไม่ค่อยได้บอกใคร… ดังนั้น ก็จะมีแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้ว่าเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น…
ก่อนอื่นต้องขอบอกว่าข้าพเจ้าได้ย้ายที่สิงสถิตจากนนทบุรีมาอยู่เชียงใหม่ได้ 3 เดือนแล้ว… ซึ่งเป็นการย้ายออกจากห้องเช่าเล็ก ๆ ขนาด 24 ตารางเมตรเข้ามาสู่อาณาจักรขนาดประมาณ 50 ตารางวา (มั๊ง) ที่ข้าพเจ้าขนานนามสถานที่แห่งนี้ด้วยตัวเองว่า “วิฬาร์ คาเฟ่”
เอาล่ะ !! เอาล่ะ !! โดยปกติจะมีภารกิจขี่มอเตอร์ไซค์ขึ้นไปแอ่วพื้นที่สูง แม่ออน – ดอยสะเก็ด เกือบทุกสัปดาห์ และวันที่ 11 เมษายนที่ผ่านมาก็เช่นกัน …ข้าพเจ้าตื่นตอนเช้าเหนื่อย ๆ ซึ่งเป็นเวลาเกือบจะสาย… แล้วขี่มอเตอร์ไซค์ออกทางหลวงชนบทไปสู่ตำบลเทพเสด็จ อำเภอดอยสะเก็ด ซึ่งเป็นเส้นทางที่ผ่านมาประจำ จริง ๆ แล้ววันนี้กะว่าจะไปแวะคาเฟ่หลายที่ เพื่อเป็นการเปลี่ยนบรรยากาศด้วย
ด้วยความที่ตื่นสายก็เลยไม่ได้กินข้าวเช้าแล้วก็ไม่ได้ซื้อข้าวเที่ยงเตรียมไว้ จะมีเพียงแค่เบอร์เกอร์ 1 ชิ้นจากร้านสะดวกซื้อยอดนิยม แก้วกาแฟ 1 แก้วเท่านั้น …
เอาล่ะ !! เกริ่นมายาวมากแล้ว ขอเข้าเรื่องตรงนี้เลยก็แล้วกัน เมื่อเสร็จธุระส่วนตัวจากปางบง เทพเสด็จ… ตอนนั้นก็เป็นเวลาเกือบบ่าย 2 ประเมินแล้วว่ามีเวลานิดนึงเพื่อที่จะออกนอกเส้นทางไปแวะ “กิ่วหิน” ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอุทยานแห่งชาติแจ้ซ้อนอยู่ในเขตจังหวัดลำปาง ห่างจากที่อยู่ในปัจจุบันเพียงแค่ไม่เกิน 10 กิโลเมตร… ว่าแล้วก็แว๊นซ์มอเตอร์ไซค์คู่ใจไปถึงที่โน่น ในเวลาประมาณ 20 นาที แวะพักผ่อนหย่อนใจตามอัธยาศัย… จนถึงเวลาที่ควรจะกลับตอนนั้นก็เป็นเวลาประมาณ บ่าย 3 ยี่สิบจึงได้บึ่งมอเตอร์ไซค์กลับทางเดิม..
เหตุการณ์เริ่มจากตรงนี้ : มอเตอร์ไซค์ออกมาจากกิ่วหินได้ประมาณ 5 นาที ผ่านจุดศาลเพียงตาริมถนนเพียงแค่ 1 นาทีเท่านั้น จู่ ๆ หมวกกันน็อคก็ลอยขึ้นมาจากหัว และปลิวหล่น ด้วยความตกใจก็เลยเอามือซ้ายขึ้นมาคว้าที่หัว แน่นอนบอกว่าไม่ทัน และในจังหวะเดียวกันนั้นเอง ภาพที่เห็นก็คือ… เห็นพื้นถนนใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ใช่ครับ !!! หน้าฟาดลงไปบนพืันถนน สิ่งที่ระลึกได้ในตอนสุดท้ายก็คือ การเอามือสองข้างยันตัวเองขึ้นมาจากพื้นถนน แล้วพยายามเดินเข้าไปที่ข้างทางซึ่งก็อยู่ห่างไม่ถึงเมตร …ในปากสัมผัสได้ถึงรสเลือด จึงคายออกมาดู…ใช่ครับ!! มีเลือดออกมาด้วย เมื่อพาตัวไปอยู่ข้างทางแล้วก็ล้มหงายท้อง พยายามพยุงตัวเองยืนขึ้นอยู่หลายครั้ง แต่ก็ล้มลงทุกครั้ง ในหัววิ้ง ๆ ไปหมด จึงใช้เวลาพักให้หายมึนหัวประมาณ 20 วินาที ถึงได้ลุกขึ้นมาอีกครั้ง… แล้วจึงได้ดับเครื่องยนต์มอเตอร์ไซค์ จากนั้นก็ตั้งขึ้นเพื่อให้อยู่ในสภาพปกติ เก็บเข้าข้างทาง*ในช่วงเวลานั้นมีรถยนต์เก๋งคันนึงขับผ่านมา…แล้วก็ผ่านไป ที่เบาะหลังเปิดหน้าต่างออกมีเด็กอายุประมาณ 5 ขวบโผล่หน้ามาหัวเราะเยาะ (สอนลูกดีมาก)
(สอนลูกดีมาก)
หลังจากนั้นก็เริ่มสำรวจความเสียหายของตัวเอง เหมือนจะไม่มีบาดแผลอะไรมาก นอกจากบริเวณโคนนิ้วโคนเท้าขวา ที่ไม่รู้ถูกอะไรบาด เป็นแผลลึกทะลุรองเท้าถุงเท้า และเลือดไหลออกมาเป็นน้ำก๊อก ในใจก็คิดว่าสงสัยโดนเส้นเลือดใหญ่เสียหาย ต้องรีบหาอะไรยัดปิดปากแผลก่อน เผื่อว่าเลือดจะได้ไหลน้อยกว่านี้ … ว่าแล้วก็เลยเอาทิชชู่เปียกยัดลงไปในรองเท้าเพื่อปิดปากแผล ซึ่งเลือดก็ไหลซึมออกมาอยู่ดี
ทีนี้ก็มาสำรวจข้าวของ กระเป๋าเป้กระเด็นออกมาหล่นไปที่ข้างทาง ของที่เหน็บอยู่ด้านข้างหลุดออกมาเกือบทั้งหมด… ก้มหน้าก้มตา เก็บของใส่ก็ไปที่เดิม… กลับมาดูที่ รถมอเตอร์ไซค์… หน้ากากรถมอเตอร์ไซค์แตกยับ ตั้งแต่หน้ากากด้านหน้า กันลม จนถึงบังโคลนหน้า… กระจกด้านซ้ายหลุดออกจากขา… ตรงนี้ถือเป็นความเสียหายไม่เท่าไหร่… ขาจับ GPS ที่เหน็บอยู่กับกระจกซ้าย… แตกหลุดจากเบ้า แต่เครื่องที่ตรงนั้นกลับไม่ใช่เครื่อง GPS แต่เป็นโทรศัพท์มือถือที่ใช้เป็นเครื่องหลัก ที่บังเอิญกำลังชาร์จแบตอยู่ หลุดกระเด็นไปตกลงข้างทาง…ส่วนความเสียหายของโทรศัพท์ก็แค่ฟิล์มกระจกแตกเท่านั้นเอง ที่กระจกรถด้านขวาติดตั้งกล้อง sport cam เอาไว้… และเพิ่งได้ใช้เป็นวันแรกด้วย ซึ่งกล้องก็พังยับ…เอากลับมาซ่อมใช้ใหม่ไม่ได้ ในใจคิดว่าข้างในก็ยังมี Micro SD นะ สายชาร์จมือถือที่กำลังชาร์จอยู่หายไปไหนก็ยังหาไม่เจอ ส่วนสายชาร์จกล้องที่ติดอยู่หน้ารถขาดกระจุย… เหมือนความเสียหายจะหมดแล้ว แต่ก็ยังไม่หมดแค่นี้… ย้อนความกลับไปเพราะความรู้สึกว่าหน้ากระแทกพื้น… ตอนนั้นใส่แว่นตาขนาดใหญ่สำหรับกันลมและกันแดด… แว่น !!! แว่นล่ะ… พบซากแว่นอยู่กลางถนน เลนส์ด้านซ้ายหลุดออกมาจากกรอบแว่น ตัวเลนส์เป็นรอยขูดกับถนนเกือบทั้งชิ้น 
ลองนึกภาพตามนะถ้าตอนที่ล้มลงไป ถ้าไม่มีแว่นนี้อยู่สภาพหน้าจะเป็นยังไง 
เอาล่ะดูเหมือนว่าจะเก็บของทุกอย่างเสร็จหมดแล้ว ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก ภายในเวลาแค่ไม่ถึง 5 นาที มองที่พื้นเห็นลูกกลม ๆ ตกอยู่… ดูเหมือนหินกำไลข้อมือ อ้าว…ขาด 1 เส้น เป็นกำไลข้อมือร้อยตะกรุดพระพิฆเนศ ซึ่งตะกรุดพระพิฆเนศหายไป เดินหาแค่ไม่กี่ก้าวก็เจอตกอยู่กลางถนนใกล้ ๆ นั่นเอง แล้วก็เก็บมาแค่ตะกรุดไม่ได้เก็บหินกลับมาด้วย… เหมือนจะเก็บของทุกอย่างได้ครบแล้ว… ก็คิดถึงเรื่องไปหาหมอ ใช่ต้องไปหาหมอ !!! หรือเรียกรถฉุกเฉินดีนะ หมายเลข 1669 แต่สัญญาณโทรศัพท์มือถือบอด การโทรหมายเลขฉุกเฉินเป็นอันเลิกคิด… ใช้เวลาตัดสินใจไม่ถึง 5 วินาที ว่าจะไปหาหมอที่โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล (รพสต) ที่ไหนดีระหว่างที่แม่แจ๋ม ซึ่งอยู่ฝั่งลำปางและอยู่ใกล้ที่สุด รึว่าจะไปที่ปางไฮ ฝั่งเชียงใหม่ แต่ด้วยเส้นทางกลับบ้านต้องกลับมาทางฝั่งเชียงใหม่ ก็จำใจต้องลากสังขารตัวเองกลับมาทำแผลที่ฝั่งเชียงใหม่ดีกว่า ตอนที่กำลังจะสตาร์ทรถก็นึกขึ้นได้ว่าสิ่งสำคัญอีกอย่างหนึ่งหายไป สิ่งที่เป็นต้นเหตุของการสู่ขิตครั้งนี้… หมวกกันน็อคสีบรอนซ์กับข้าพเจ้าที่หลุดจากหัวก่อนเกิดเหตุ เพียงแค่เสี้ยววินาที… คงหลุดกระเด็นไปไกลมาก จากจุดที่รถล้มมองย้อนกลับไปยาว 30 เมตรไม่เห็นหมวกกันน็อคอยู่ ก็เลยเดินหาตามข้างทาง… ไม่เจอ ส่วนข้างทางอีกข้างหนึ่งไม่กล้าเดินไปหาเพราะ ความเป็นหน้าผากลัวว่าจะพลัดตกไปด้วยความมึนหัวของตัวเอง…ระหว่างที่เดินกลับมาด้วยความสิ้นหวังว่าหมวกกันน็อคหายไปแล้ว… ก็เจอหมวกกันน็อคอยู่ในร่องน้ำ ห่างจากรถมอเตอร์ไซค์เพียงแค่ 1 เมตรเท่านั้น (จริงๆก็คิดว่ากระเด็นไปไกลมาก)
จากจุดเกิดเหตุมาที่ รพ.สต. ปางไฮ มีระยะทางประมาณ 9 กิโลเมตร แน่นอนว่าข้าพเจ้าขี่มอเตอร์ไซค์มาช้า ๆ ใช้เวลาประมาณเกือบ 20 นาที มาถึงที่ รพ.สต. ก็เกือบ 4 โมงเย็นแล้ว… มาร้องขอความช่วยเหลือจากพยาบาลที่นั่น ตอนแรกดูเหมือนว่าพยาบาลจะไม่รับแต่พอเห็นแผลที่เท้าแล้วจึงพาเข้าห้องฉุกเฉินทำแผล… อย่างสบายใจ ในตอนนั้นเองไม่ได้รู้สึกเจ็บ แต่สะดุ้ง รู้สึกว่าน้ำเกลือเย็นมาก… ที่ร้องโอยเพราะเจอน้ำเย็น
พยาบาลถามว่าทำไมไม่โทรเรียก 1669 ก็ตอบไปว่าตรงนั้นไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ พยาบาลถามต่ออีกว่าทำไมไม่ไปที่ รพ.สต. ที่ใกล้ที่สุด ก็ตอบกลับไปว่าไม่รู้ว่ารพ. สต. ฝั่งลำปางอยู่ตรงไหน อีกอย่าง…ต้องกลับมาทางฝั่งเชียงใหม่ก็เลยมาทำแผลที่ฝั่งเชียงใหม่ พยาบาลบอกว่าแผลอย่างนี้ควรจะไปที่โรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด… ซึ่ง… โรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดจากตรงนี้คือที่ไหนหรอ ?? โรงพยาบาลดอยสะเก็ด ห่างจากจุดเกิดเหตุ 36 กิโลเมตร ถัมจิงงงง
เอาล่ะเมื่อทำแผลเสร็จพยาบาลก็จ่ายยา แก้ปวดแผล… ปวดแน่ ๆ แหละ พร้อมเก็บค่าบริการ ค่ายา รวม 70 บาท (ออกใบเสร็จถูกต้อง) แล้วพยาบาลก็ได้ขู่ก่อนกลับว่าให้บอกคนที่บ้านด้วยว่ารถล้มมาเพราะคืนนี้มีโอกาสที่จะสมองบวม หมดสติและเสียชีวิตได้ 
ถัมจีง… แล้วอยู่บ้านคนเดียวจะให้บอกใครละเนี่ย จากนั้นจึงได้จัดสภาพร่างตัวเองเพื่อที่จะขี่มอเตอร์ไซค์กลับบ้านเป็นระยะทางประมาณ 50 กิโลเมตร ต้องเปลี่ยนกางเกงขายาวเป็นกางเกงขาสั้น แล้วต้องถอดรองเท้าออกเพราะรองเท้าข้างขวาขาดมีเลือดโชก ใช่ครับ!! ขี่มอเตอร์ไซค์เท้าเปล่ากลับบ้าน 50 กิโลเมตร โดยเท้าข้างขวามีผ้าพันแผลเปื้อนเลือดชุ่ม ๆ อยู่ ระหว่างทางกลับบ้านก็มีตำรวจเรียกเพราะความไม่สมบูรณ์ของรถ จึงได้ยืนเท้าข้างที่บาดเจ็บให้ดู เขาจึงได้ปล่อยกลับบ้านมาอย่างง่ายดาย
มาดูสรุปกันว่าพังตรงไหนบ้าง..- ใบหน้าหน้าฝั่งซ้ายกระแทกพื้นเบ้าตาบวมเป็นรอยกรอบแว่น
- ปากและ จมูกมีรอยช้ำ มีแผลแตกในริมฝีปากด้านซ้าย
- เข่าซ้ายมีแผลแตก มีรอยซ้ำจากแรงกระแทก
- ศอกขวาถลอก
- ปลายเท้าขวาถูกเจาะเป็นรู ประมาณ 15 mm
- ข้อมือซ้นทั้ง 2 ข้าง
- ท้องใต้ชายโครงขวามีรอยช้ำ ขนาดประมาณกำปั้น
สรุปความเสียหายของทรัพย์สิน- หน้ามอเตอร์ไซค์แตกยับต้องเปลี่ยนยกแผง
- เบรกหลังฝืด แฮนด์เบี้ยว
- กระจกซ้ายหลุด
- แว่นปรับแสงหัก เลนส์แว่นขูดกับพื้นเสียหาย
- sportcam พัง MicroSD หาย
- สายชาร์ตขาด 2 เส้น
- รองเท้าเดินป่าขาดทะลุเป็นรู
- กางเกงเดินป่าเข่าเปิด
- แจคเกตขาด
- หูบลทูธแตกกระจาย
- กำไลหินพระพิฆเนศขาด
ปัจจุบันประกอบร่างเกือบเสร็จสมบูรณ์แล้ว เหลือเแค่แผลที่เท้าขวา กับข้อมือซ้ายยังเจ็บอยู่
โพสต์ไว้เพื่อเป็นความจำของตัวเอง ขอบคุณจ้าปล. 1 สรุปว่าวันนั้นไม่ได้กินข้าวบนดอยและก็ไม่ได้กินข้าวที่ไหนเลย… ก่อนรถล้มตั้ง ตั้งใจว่าจะกลับมากินจิ้มจุ่มแถวบ้าน แต่ก็อดด้วยสภาพร่างแบบนี้ ข้าวมื้อแรกที่กินก็คือข้าวขาหมูหน้าปากซอยบ้าน หลังจากที่กลับมาถึงบ้านแล้ว
ปล. 2 “เดิน” ไปเปลี่ยนฟิล์มกันรอยก่อน ก่อนที่จะเดินไปซื้ออุปกรณ์ทำแผล
ปล. 3 ทำกิจวัตรทุกอย่างเหมือนเดิม เหมือนไม่เคยเกิดอะไรขึ้นจนถึงวันนี้
ปล. 4 ถามว่าใส่พระอะไร เป็นตะกรุดพระพิฆเนศปางลีลานาฏราช และกำไลหินเครื่องรางของ Namas Stones ครับ
ปล. 5 เรื่องเหนือวิทยาศาสตร์ขอไม่ให้รายละเอียดตรงนี้นะครับ ในโอกาสเดียวกันขอขอบคุณบางสิ่งที่อยู่ตรงนั้นที่ช่วยดึงไว้
ปล. 6 สมการโหราศาสตร์ Sun t = Moon V,t = Meridian t = Venus t = Aries R,t = Saturn R = Zeus t = Mercury R = Node R = Uranus t = Admetos V = Pluto V = Poseidon V,t = Cupido V = Jupiter V
รู้สึกยังไงกับเรื่องนี้…บอกหน่อย
